De Vrijheidslezing: Eva Schloss

De 18e Vrijheidslezing wordt gehouden door de 88-jarige Eva Schloss. In 1938 vlucht het Weense gezin van Eva voor de nazi’s en komt in Amsterdam terecht. Daar ontmoet ze Anne Frank. Haar overbuurmeisje.

In 1944, voor hun deportatie naar Auschwitz, zit Eva met haar familie gevangen in het Huis van Bewaring aan het Max Euweplein. Grenzend aan toenmalig kantongerecht, nu De Balie. Eva Schloss overleeft Auschwitz, en heeft nadien veertig jaar lang niet gesproken over de verschrikkingen die ze daar meemaakte.

Na de oorlog trouwde Eva’s moeder met Otto Frank, de vader van Anne Frank. Eva is dus haar stiefzus. Sinds 1985 onderwijst Eva Schloss actief over de Holocaust. Ze ontving een Eredoctoraat in Burgerlijk Recht aan de Universiteit van Northumbria en beheert het Anne Frank Educational Trust in het Verenigd Koningrijk. De zowel positieve als negatieve invloed die Anne Frank op het leven van Eva heeft gehad wordt beschreven in haar boek After Auschwitz (2014).

Eva Schloss geeft nog dagelijks lezingen waarin ze de lessen van haar eigen geschiedenis toepast op de actualiteit en zich luid en duidelijk uitspreekt tegen racisme en de groeiende xenofobie in de Westerse wereld.

16 juni 2017 keert Eva terug naar De Balie om op deze voor haar beladen plek te reflecteren op haar leven en de actualiteit tijdens haar Vrijheidslezing.

Na de lezing gaan een gesprek met schrijver, columnist en trainer Babah Tarawally en architect Arna Mackic over de manier waarop hun vluchtverleden terugkomt in hun werk. Hoe verhouden zij zich tot het verleden, en op welke manieren voelen zij zich verantwoordelijk om zich uit te spreken over onderwerpen als racisme en xenofobie? En hoe anders is de situatie voor vluchtelingen in Nederland toen en nu?

Actrice en filmmaker Martha van der Bly, die momenteel werkt aan de documentaire over het bewogen leven van Eva Schloss, Eva’s Mission, verzorgt de inleiding.

De avond wordt afgesloten door de performance ‘One in a Million’ van de Syrische danser Ahmad Joudeh, bekend van de documentaire ´Dance or Die´. In de performance laat Ahmad zien dat vrijheid ook nu niet voor iedereen vanzelfsprekend is. Op muziek van de Duitse componist Max Richter, vertolkt hij niet alleen zijn eigen verhaal, maar dat van een veel grotere groep.