In The Dry Piece vestigt Keren Levi onze aandacht op de kloof tussen schoonheid en pornografie die besloten ligt in de gewelddadige (mannelijke) kijk op het (vrouwelijke) lichaam.

Levi liet zich o.a. Inspireren door musicalregisseur Busy Berkeley uit de jaren dertig die vrouwenlichamen als geometrische figuren gebruikte in zijn choreografieën, en de schrijver Naomi Wolf die in haar thesis The Beauty Myth stelt dat de schoonheidsidealen die dagelijks via de media worden verspreid vrouwen juist beroven van hun kracht.

Met naakte danseressen achter een doorschijnend projectiedoek – waarop de van bovenaf gefilmde beelden live worden geprojecteerd – is een belangrijke rol weggelegd voor onszelf als de voyeuristische toeschouwer.

Maar de sterke vrouwen onderwerpen zichzelf niet aan hun blikken. Hoe meer het stuk zich ontvouwt, hoe autonomer ze worden. Ze breken hiermee niet alleen los van het conventionele schoonheidsregime, maar ook van het ‘regime’ van de choreografie zelf.

In de XL Edition zijn er vier dansers toegevoegd aan de originele cast van vier. Deze acht performers, en nog veel meer richting het einde, nemen het publiek mee op een reis langs verschillende manifestaties van schoonheid.

De eerste show in Nederland vindt plaats in de Stadsschouwburg Utrecht, waar we The Dry Piece in originele versie laten zien. In Korzo, Den Haag, presenteren we een iets kleinere versie van de XL Edition, waarna op 24 & 25 maart een tweetal XL-edities volgen in Frascati Amsterdam. Op 8 maart, tijdens Internationale Vrouwendag, laten we een bijzondere XL Edition preview zien in het Stedelijk Museum Amsterdam als onderdeel van Meer dan Muze, een programma van Mama Cash.